Singer-songwriter en Prettige Plaatjes-redacteur (en nog veel meer) Rick Treffers neemt de volgende 10 platen mee naar zijn eiland:
1. Loney, Dear. Dear John (2009)
Loner van nu, bij mij inmiddels uitgegroeid tot held en muzikale inspiratiebron. In harmonisch opzicht de Zweedse evenknie van Brian Wilson. Dear John is zijn vierde album, het donkerste tot nu toe. Houd ik van. In 2009 en 2010 grijs gedraaid.
2. Dusty Springfield. The Songbooks: Dusty Sings the Songs of Bacharach & David/Goffin & King (1998)
Met deze verzameling prijssongs in de autoradio kan ik eindeloos rondjes rijden op mijn onbewoonde eiland (voorwaarde is wel dat ik mijn auto mee mag nemen). Burt Bacharach en Carole King zitten nog immer op de top van de hoogste singersongwritersberg.
3. The Beach Boys. Pet Sounds (1966)
Met deze verzameling prijssongs in de autoradio kan ik eindeloos rondjes rijden op mijn onbewoonde eiland (voorwaarde is wel dat ik mijn auto mee mag nemen). Burt Bacharach en Carole King zitten nog immer op de top van de hoogste singersongwritersberg.
3. The Beach Boys. Pet Sounds (1966)
Tijdloos meesterwerk. Erg vaak naar geluisterd rond de eeuwwisseling. De manier van arrangeren inspireerde mij bij het maken van Mist – We Should Have Been Stars.
4. The Innocence Mission. Befriended (2003)
Naast Dusty de enige vrouwelijke stem op mijn onbewoonde eiland (twee vrouwen: moet kunnen). Karen Peris uit Pennsylvania raakt bij mij meteen alle gevoelige snaren in één keer. En dat ze zwaar religieus is neem ik dan op de koop toe. Waanzinnige liedjes, uitblinkend in eenvoud.
4. The Innocence Mission. Befriended (2003)
Naast Dusty de enige vrouwelijke stem op mijn onbewoonde eiland (twee vrouwen: moet kunnen). Karen Peris uit Pennsylvania raakt bij mij meteen alle gevoelige snaren in één keer. En dat ze zwaar religieus is neem ik dan op de koop toe. Waanzinnige liedjes, uitblinkend in eenvoud.
5. Silvio Rodríguez. Al Final de este Viaje (1978)
Bob Dylan zul je niet in mijn favorietenlijstjes tegenkomen. Deze Cubaan annex protestzanger wel. De melodieën zijn schaamteloos en inventief, de teksten poëtisch en vol verlangen. Deze plaat vormt samen met Te Doy una Canción het hoogtepunt uit zijn veelomvattende oeuvre.
(Ojala van het album Al Final de este Viaje)
(Ojala van het album Al Final de este Viaje)
6. Robert Wyatt. Rock Bottom (1974)
Eén van de mooiste muzikale schilderijen die ik ken. Gecomponeerd nadat ex-drummer Wyatt na een val uit een raam verlamd aan het onderlijf raakte. Het noodlot en de schoonheid van het leven zitten mooi in deze drumloze plaat verweven. Melancholie doet leven!
7. Jóhann Jóhannsson. Fordlandia (2008)
Collega-eilander (IJsland). Huiveringwekkend mooi. Ergens tussen klassieke muziek en minimal music in. Vooral veel instrumentale pracht. Een geslaagde, filmische tour de force die je eindeloos kunt herhalen. Er bij in slaap vallen en weer wakker worden.
8. dEUS. The Ideal Crash (1999)
Subtiel gearrangeerde rocksymfonietjes over een teloor gegane liefde. Deze plaat stond samen met Grandaddy’s The Sophtware Slump rond de eeuwwisseling regelmatig op in huize en autopark Treffers.
9. Nick Cave. The Boatman’s Call (1997)
Cave zelf schijnt zich een beetje te schamen voor deze zwart-romantische plaat, maar ik vind het zijn mooiste. Hij zingt hier namelijk over zijn liefdesverdriet. Veel prachtige pianoballades en teksten die recht door je ziel snijden.
10. Peter Hammill. Over (1977)
De ultieme echtscheidingsplaat. Donker, poëtisch, uitzichtloos en gevarieerd. Hammill is voor mij als songwriter een grote inspiratiebron geweest, evenals Neil Young, Bonnie Prince Billy, Nick Drake, David Sylvian, Ron Sexsmith, Jacques Brel, Townes van Zandt en David Bowie (dat rijtje songwriters wilde ik toch even noemen!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten